کامنتهای من در سایر سایت ها
! MY COMMENTS !
با الهام از:
هیچ راهی دور نیست
سومین گذرم از این کوچه وبلاگت است و دومین بار که این غرفه را می خوانم و این بارهم مثل یک آدم گیج شروع به دور شدن از این غرفه کرده بودم که ناگهان قیافه ی معنی داری چهره ام را پوشاند و برای نوشتن این کامنت برگشتم به غرفه که بنویسم :
به نام زندگی باور نکن و او را در مرز مشترک آن سه کشور زنده نگه دار . چرا که گویا از زندگی در آنجا خوشحال است.
(به یاد فیلم مسافران بهرام بیضائی که نمیدانم چرا در سکانس پایانی فیلم در حالی که همه دست مبزدند من بشدت میگریستم).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر