در چهارچوب جمجمه

حقیقت نیازمند انتقاد است ، نه ستایش - نیچه

۱۳۸۹/۰۴/۰۵

زنای با محارم

تذکر مطلب زیر ربطی به سکولاریسم ندارد و به طور کلی فقط جهت زدن تلنگری به محتوی جمجمه است
بر اساس آن انسان سکولار را قضاوت نکنید.
# کامنتهایم
# تلنگر


جواب شما

تمام ادیان و تابوها بر اساس نیاز بزرگان جامعه برای حفظ سروری و سالاریشون تدوین شده و اگر دقت کنید فرمانهای خدا خیلی با نیازمندی های قاصدینش منطبق است.

آیا فکر کرده اید چرا فکر همبستری با مادرمان حتی به ذهنمان
هم  خطور نمیکند؟



چه دلیل منطقی برای کراهت متمتع شدن یک پسر از مادر خود وجود دارد ؟

حال اگر در مخیله مان نمیگنجد برادر با خواهرش ؟

اگر فکر روابط قبل از ازدواج در ذهنتان می آید ولی این دو تابو قبلی اصلن جای بحث برایمان نداشت علت اینست که تابوی کراهت نزدیکی با محارم آئینی است که بسیار قبل تر از ادیان از طریق پدر خانواده ی که بزرگ قبیله بود به فرزندان ذکور القاء میشده تا مبادا دست درازی به زنان وی کنند و بعدها هم بزرگان قبیله ها با آوردن ادیان و آئین ها تلاش کردند تک (یا محدود بودن )همسری را در گروه جا بیندارند و رسمیت آنرا فقط از طریق خودشان ممکن بکنند که هر مرد تنها از طریق ایشان و به زنان تائید شده ی ایشان دسترسی داشته باشند و البته مسئولیت فرزندانشان که رعیت نسل بعدی را تشکیل میدهند بر عهده ی مرد تعیین شده برای زن حامله باشد گرچه حتی اگر بچه ی او نباشد.

۲ نظر:

انسان سکولار گفت...

نه دوست دارم این پست را حذف کنم و نه راضی هستم سایر مسائل مطروحه در این مجموعه اگر محلی از اعراب دارد به خاطر حرمت شکستن حریم این تابوی چندین هزار ساله آنهم فقط حرمت به چالش کشیدنش مورد بی مهری قرار گیرد.

انسان سکولار گفت...

حرمت دست درازی به زنهای دیگر آنقدر شدید بوده که هنوز عمق خشونت آنرا در سنتهائی چون مجازات سنگسار میبینیم.
این در حالی بوده که حاکمان و مجریان این مجازاتها اغلب خود حرمسرا داشته اند.