در چهارچوب جمجمه

حقیقت نیازمند انتقاد است ، نه ستایش - نیچه

۱۳۹۰/۰۴/۲۱

مولود انگلستان

# تاریخ ایران
# انگلستان و ایران

چرا انگلستان فعالانه در جنگ ایران و روسیه به ایران کمک کرد؟





کشف هندوستان و چنگ انداختن به  ثروت آن موفقیت بزرگی برای بریتانیای کبیر بود و حکایت می کنند که اوایل آشنائی با هندوستان سفیر انگلستان در هند مثل یک انسان کولی در مقابل عظمت ثروت ماهارجه های هند  مبهوت و شگفت زده بوده است

پس هند موقیعیتی نبود که انگلستان بتواند اجازه بدهد روسیه ی این رقیب دیرین به آن دست درازی کند 

روسیه ی برای رسیدن به آبهای گرم خلیج فارس که وصیت پطر کبیر بود باید ایران را هم مانند مناطق شمال ایران ضمیمه ی  قلمرو خود می کرد اما توطئه های کشورهای اروپائی در آن کشور باعث گردید که در این مهم تعلل زیادی کند و دیر به صرافت اینکار بیفتد

انگلستان لازم میدید که جلوی این رقیب دیرین را بگیرد و یک کشور تحت الحمایه که مستقل نیز باشد بهترین سپر دفاعی میتوانست باشد

اما در ایران حکومت مقتدر و متمرکزی نبود و ایران تشکیل شده بود از ایلها و عشایر و قلعه هائی مستقل

به نظر من انگلستان آغا محمد خان قاجار را مستعد تشخیص داد و کمک کرد که سلسه ی قاجار در ایران تشکیل شود و انگلیس نهایت تلاش خود را کرد که جلوی الحاق ایران را به روسیه ی تزاری بگیرد  و بعد تر به کمک آمریکائی ها کاری کند که به چنگ شوروی کمونیستی نیفتد


انبوه کتب خطی به سفارش انگلیس با ادبیات فارسی مهد آن هند است و با افسانه های هندی نوشته شد سفرنامه های جعلی تدوین شد بزرگان ادب و هنر ایران خلق گردید و در یک اقدام مضحک برای ایشان در حاشیه ی روستاها بنای یادبود ساخته شد به اسم کمک فرهنگی به ایران تا با ملی گرائی از یک طرف و با  مذهب  تشیع از طرف دیگر هم جلوی الحاق ایران را به عثمانی گرفتند هم از اتحاد با عربها مانع شدند
و هم ایدئولوژی لازم را برای مقابله با کمونیسم ایجاد کردند و من معتقدم اگر ایران به چنگال شوروی می افتاد تاریخ دنیا عوض میشد و سرنوشت جنگ سرد به نحو دیگری رقم می خورد

به نظر من ایران مولود نگلستان است و نفوذی که این کشور در ایران دارد مافوق تصور ما زیاد است

با این حال اینها نظر شخصی است امیدوارم اشتباه کنم


۲ نظر:

borzu گفت...

با شما موافقم و منهم امیدوارم که اشتباه کنیم اما استعداد بازی خوردن ما ایرانیها شگفت انگیز است، حتا گاه قادر بوده ایم که همزمان بازیچه ی کشورها و افراد بیشتری نیز باشیم
همانطور که اشاره کرده ید حتا گاه حفظ استقلال ظاهریمان نیز مصیبت و نکبتی بیش نبوده است.

انسان سکولار گفت...

استعداد بازی خوردن ماکاملا مرتبط است به عطش زیاد ما برای بازی در آوردن

همیشه ما ایرانیها علاقه مندیم نقش مظلوم و قربانی را بازی کنیم

شاه مملکت را در شرایط آشوب رها میکند و میرود تا نقش شاه بیچاره مهربان که به او ستم شد را بازی کند

افسران ارتش اعلام بی طرفی میکنند تا نقش افسران وطن دوستی که تمایل به خونریزی ندارند و نمی‌خواهند بر خلاف قانون در مسائل سیاسی دخالت کنند را بازی کنند

بختیار براحتی این بی مسئولیتی افسران را میپذیرد تا نقش و نخست وزیر مظلوم را بازی کند و به قول خودش "کوه دماوند از روی دوشش برداشته شود"

بازرگان استعفا میدهد تا همان راهی را رود که بنی صدر با فرارش پیمود خاتمی نیز و مردمی که مزورانه به احمدینزاد رای دادند و سپس با ادعای رایشان خواستند نقش قربانیان دیگری را بازی کنند و هنوز نفهمیده‌اند چه خسرانی به پیکره سیاست و اقتصاد و حتی ارامش روانی کشور وارد کردند